Wieczny upadek

Upadając, robimy to tak pięknie
Upadając, robimy to wiecznie

Celujesz pistoletem w moją skroń
Szczujesz mnie połamanymi dłońmi
Siekiera wciąż szkarłatem zalana
Nie daje mi zasnąć u twojego boku

Dajesz mi traumę
Dajesz mi więcej, niż jestem w stanie wziąć
Przyjmując ten grzeszny dar
Wciąż kulę się przed krawędzią

Upadek się zbliża
Wieczny upadek

To jest w naszych oczach, ta wewnętrzna rozwaga
To jest w naszej krwi, ten nieposkromiony płomień

Tkwimy pomiędzy czasem a prawdą
W trakcie pożaru, nikt nie zauważa iskier
Echo naszych świadomości, wciąż poszukuje słuchaczy
Upadamy zbyt szybko, by cokolwiek chwycić

Dajesz mi rozsądek
Dajesz mi więcej niż jestem w stanie wziąć
Przyjmując ten grzeszny dar
Wciąż szepczę o niebycie

Upadek się zbliża
Wieczny upadek

To jest w naszych oczach, ta wewnętrzna rozwaga
To jest w naszej krwi, ten nieposkromiony płomień

Kochasz mnie, jednak w innej przestrzeni
Zasypiamy w zagubionych marzeniach
Starając się zmienić historię
Powinniśmy zacząć od zmiany samych siebie

Dajesz mi ciszę
Dajesz mi więcej niż jestem w stanie wziąć
Przyjmując ten grzeszny dar
Wciąż wierzę w idealną falę

Upadek się zbliża
Wieczny upadek

To jest w naszych oczach, ta wewnętrzna rozwaga
To jest w naszej krwi, ten nieposkromiony płomień

Tak samotni w eterze
Nasłuchujemy każdego szumu
Pośród milionów rozpalonych gwiazd
Gonimy tylko za własnym cieniem

Wzlatując wyżej
Szybciej spadniemy

Dajesz mi upadek
Dajesz więcej niż jestem w stanie wziąć
Przyjmując ten grzeszny dar
Wciąż coraz bardziej zanikam w otchłani

To jest w naszych oczach... Wieczny upadek
To jest w naszej krwi... Wieczny upadek

Czy kiedykolwiek nasza jaźń stanie się czymś więcej
Niż sumą wszystkich strachów?

Czy kiedykolwiek człowiek powie coś więcej
Niż to, co chciałby usłyszeć?

Czy kiedykolwiek nasza jaźń stanie się czymś więcej
Niż sumą wszystkich strachów?

Czy kiedykolwiek człowiek powie coś więcej
Niż to, co chciałby usłyszeć?

Upadając, robimy to tak pięknie
Upadając, robimy to wiecznie